DOLUNAY TUTANAĞI
Gece uzun öncesi gün doğuydu
Zaman, güneşe toprak gökyüzüne
Demir suya
Taş yazıya
Su sese dönüşmüştü.
Bekleyen ben gibi yıldızlardı.
Gece ay büyülüydü.
Ok rüzgarın cilvesinde
At yelesinde
Irmak kıyısında
Ağaç kovuğunda gölge
Tarih ben gibi dağın buyruğundaydı
Geceden evvel
Suyla demirle
Çizgilerle sözcüklerle
Ve zamanın elleriyle gelmişti ateş
Sonra destan ben gibi indi düze
ÖMER KAZAZOĞLU
