‘’Büyüdüm artık ben ‘’ diyordu çocuk. Belli ki büyümek istiyordu.
Çocuklar için büyümek ne anlama geliyordu?
Büyümek beden ölçülerinin artması, boylarının uzaması mı yoksa özgürleÅŸmek, karar verebilmek ve saygı görmek miydi?
Çocuklarla büyümek üzerine sohbet etmeye ve soru sormaya baÅŸladım.
Çocukların birçoÄŸu büyükler her istediÄŸini yapıyor ama bize izin vermiyorlar diyorlardı. İzin vermiyorlardan kasıtları bilgisayar oyunları, beslenme ÅŸekilleri, uyku saatleri ve kıyafet seçimleriydi. Hepsi ailelerinin koydukları kuralların saÄŸlıklı bir geliÅŸim için önemli olduÄŸunu biliyorlardı ama uyum göstermekte zorlanıyorlardı. Belli ki çocuklar bu kararlara ortak olmak, saygı görmek istiyorlardı.
‘’Çocukken her ÅŸeyin sahibi olmak için büyümek isterdik. Büyüdük; ÅŸimdi her ÅŸeyden uzak kalmak için hep çocuk kalmak istiyoruz.’’ diyen Paulo Coelho büyümek kavramını hem çocuklar hem yetiÅŸkinler için özetlemiÅŸti aslında. YetiÅŸkinler özgürleÅŸmek için aldığı sorumluluklardan sıyrılmak adına çocuk olmak isterken; çocuklar özgürleÅŸmeyi büyümekle eÅŸleÅŸtiriyordu. Oysa ki büyümek özgürlükten çok sorumluluktur. Büyümek sorumluluk almayı öÄŸrenmiÅŸ, seçimlerinin ve davranışlarının sonuçlarına katlanmaya hazır olanlar için özgürlüktür.
O zaman ebeveynler ve öÄŸretmenler olarak büyümeye bu kadar hevesli olan geleceÄŸin yetiÅŸkinleri çocuklara yardımcı olmaya; zaman yönetimi, planlama ve sorumluluk alma becerilerini geliÅŸtirmelerine yardımcı olmakla baÅŸlayabilir miyiz?
Fatma ÖZKAN
Psikolog