SON BAHAR
Misafir bir yaprak mevsimler ötesinden
Ayrılıkla bezeli aynalara yansımış
Yadında gül kırığı gök mavisi bir telaş
Yeşilin kopuşu sen
Gözlerinden gölgeme ayrılan bir gül düşer
Döküldün ikindilerle alevden bahçemize
Gidişlerin akşamdır sarı solgun
Beyaz mendil mevsimi
Bahçemin ay sesi sen
Işığından güneşe yaralı bülbül düşer
Hangi sestir kırılır alır gurbeti camdan
Hangi celse kapatır aynaların hükmünü
Zamanı hüsran bilen sevdalı bakışlar mı
Baharın gurbeti sen
Elinden yollarıma aşüfte sümbül düşer
Dağların özlemiyle içimden bir gül uçar
Dökülür ilkyazlara kanadından sitemler
Gülüşü yere düşen kuşlara döner ömür
Sevdanın yeşili sen
Kaybolur göz insafım geriye eylül düşer
ÖMER KAZAZOĞLU
