Edirne'nin İlçeleri

Trak yerleşim izlerinin de görüldüğü Çamlıca, Büyük İskender’in Anadolu’ya geçişine tanıklık etmiş, Eski Yunan, Pers, Roma, Bizans medeniyetleri hâkimiyetinin yanında, ortaçağda Venedik ve Cenevizlerin kolonisi olmuştur. Tarihi boyunca, Avrupa kıtasındaki medeniyetlerin Asya kıtasına, Asya kıtasındaki medeniyetlerin Avrupa kıtasına geçişlerinde bir durak noktası olmuştur.

TÜRKLERİN RUMELİ’YE GEÇTİ YERDE KURUMUŞ

Türklerin Rumeli’ye geçtiği dönemlerde ise bir Rum yerleşimidir ve Rumeli’ye geçen ordular için dinlenme, hazırlık ve ihtiyaç gidermek için önemli ve güvenli bir stratejik üs göreviyle karşımıza çıkmaktadır. 1. Kosova savaşı sonunda bir Sırp prensi tarafından öldürülen l. Murat’ın intikamını almak için ordularıyla Rumeli’ye geçip Avrupa’ya ilerleyen Yıldırım Beyazit, GRABUNA’daki Büyük Manastır mevkiinde ordularını dinlendirmiş ve saldırılar öncesi hazırlık ve ihtiyaçlarını gidermişlerdir.

Yıldırım Beyazıt bu yerleşim yerine Türk ordularına yardımcı olan çobanın adı olan Grabuna ismini vermiştir. Günümüzde Yıldırım Beyazıt’n mola verdiği yerler mesire yeri olarak kullanılmaktadır ve o dönemden kalan su pınarları hala korunmaktadırlar. 1900’lü yılarlın sonuna kadar Grabuna’da 7 adet yel değirmeni ve bir adet su çarklı değirmen var olduğu tespit edilmiştir. Tespit edilen değirmenler, üretim, enerji ve ticaret üçgeniyle o zamanki Grabuna’nın o sürece kadar bölge ve çevre yerleşimler ve aynı zamanda bulunduğu geçiş yolu üzerindeki misyonunu ortaya koymaktadır. 1922-1934 yılları döneminde Balkan göçlerine ev sahipliği yaparak, Balkan ülkelerinden gelen göçmenlerin Türkiye’nin birçok noktasına özellikle, İzmir, Bursa, ve Ordu illerine dağılım öncesi göç üssü görevini üstlenmiştir.

MÜBADELE YILLARINA KADAR GÖÇ ALDI

 93 Harbi diye adlandırılan, Osmanlı-Rus Savaş’ından, Balkan Savaşları ve Kurtuluş Savaşı yıllarında Kırım’dan Romanya’dan, Yugoslavya’dan, Bulgaristan’dan ve Yunanistan’dan Mübadele yıllarına kadar devamlı olarak göç almıştır. Bu nedenle Grabuna, Gacal, Pomak, Boşnak, Arnavut, Dağlı, Karabacak, Tatar ve Çerkez olarak adlandırılan Türklerin göç yıllarındaki ilk ikametgah adresleri olmuş ve bu renkli mozaik halen mevcuttur. 1934 yılına kadar Rum ve Türklerin birlikte yaşadığı Grabuna Nahiyesi’nde köy meclisi, Rum ve Türk azaların birlikte oluşturduğu barış ve hoşgörünün sembolü bir yönetim örgütü oluşmuştur. Tayin olan yeni Nahiye Müdürü, Rum nüfus varlığı (1235 kişi) yüzünden Grabuna’da oturmayıp ikametgâhını Yerlisu’ya aldırırmış ve günümüze kadar ulaşan bir isim karmaşanın da doğmasına sebep olmuştur. (Yerlisu-Çamlıca) Nahiye Müdürünün nahiyeye dönüşünü sağlamak için ismi Çamlıca olarak değiştirilmiştir.

Daha sonrasında Rum nüfusun da nahiyeyi boşaltmasıyla tamamen Balkanlar’dan göçen Türklerden oluşan bir Türk yerleşimi haline dönüşmüştür. 2. Genel Durum - Bakış Keşan’a Çamlıca 13 Km uzaklıkta, Doğusu ve Güneyi Korudağ serisi ormanlarla çevrili olup, Kuzeyi ve Batısı son derece verimli tarım arazilerinden Çamlıca Ovası ile çevrilidir. Yerleşim yeri olarak ta çevresinde, Doğusunda; Şükrüköy, Seydiköy, Kadıköy ve Mahmutköy Kuzey Doğusunda; Yerlisu ve Sazlıdere Kuzeyinde; Pırnarköy, Gökçetepe Batısında; Mercan, Karlıköy, Büyük Doğanca Kuzey Batısında; İzzetiye ve Keşan bulunup Kuzeyinde de Bahçeköy yer almaktadır. Keşan’ın 3 nahiyesinden birisidir. (Merkez, Çamlıca ve Suluca) Belediye 1971 yılında kurulmuştur. Nüfus; yaz nüfusu ve kış nüfusu olmak üzere 2 ayrı dönemde de değişkenlik göstermektedir. 2011 yılı sonu itibari ile belde içinde yaşayanların nüfusu 1029 olarak tespit edilmiştir. Fakat bu yaz sezonlarında Mücavir alanlarda bulunan vatandaşların gelmesiyle artmaktadır. Rakımı 130’ metredir. Çamlıca’nın bilinen eğitim tarihsel süreci 1800’lü yılların son dönemiyle başlar. Bu amaçla her  Rum aile okul yapılması için 4 adet taş getirmek üzere görevlendirilir, Muhacirköy taşocaklarından öküz arabalarıyla taşlar getirilir ve günümüzde Etnografya müzesi olarak kullanılan bina, okul olarak inşaa edilir ve Rumların Nahiyeyi terk ediş tarihi olan 1934 yılına kadar olan süreçte Grabuna Nahiyesi, bulunduğu çevredeki köylerin de eğitim merkezi rolünü üstlenir. Cumhuriyet dönemiyle birlikte Çamlıca, Türkler için de yörenin eğitim ve öğretim merkezi durumundadır. Rumlar tarafından yapılan okul, Rumların Çamlıca’dan göç etmesiyle birlikte aynı misyonuna devam eder, Çamlıca ve bölge halkı için yine tek okuldur. 1960’lı yılların sonunda beldeye Yatılı Orta Okul da yapılarak eğitimdeki rolünü kuvvetlendirerek devam eder. Çamlıca’daki ilköğretim okulunda taşımalı sistemle belde çevresindeki toplam 9 köyün öğrencilerine de eğitim veren bir ilköğretim okulu mevcuttur. Bahçeköy, Şükrüköy, Seydiköy, Kadıköy, Mahmutköy, Yerlisu, Sazlıdere Köyü, Gökçetepe Köyü ve Pırnarköy’den taşımalı sistemle öğrenciler eğitim ve öğretim görmektedir.  Çamlıca İlk Öğretim Okulunda 305 öğrenci öğrenim görmekte ve 15 öğretmen görev yapmaktadır. Cumhuriyet’in ilk yıllarından beri yörenin eğitim ve öğretim merkezi durumundaki Çamlıca’da çok sayıda yüksek öğrenim yapmış kişi vardır. Mühendis, doktor, asker, öğretmen, ve sağlık görevlisi olarak çalışan birçok kişi Ülkemizin çeşitli yerlerinde görev yapmaktadır. Beldede Kültür ve Turizm Derneği tarafından oluşturulmuş bir kütüphane bulunmaktadır. Halk Eğitim Müdürlüğü bünyesinde her yıl kadınlara yönelik kurslar beldede eğitim vermektedir, bunun yanında Gıda Tarım ve Hayvancılık İlçe Müdürlüğü tarafından da yıl boyunca çiftçilerin eğitimine yönelik kurs ve eğitimler düzenlenmektedir. Yaz ve sömestri tatili dönemlerinde Çamlıca Kültür ve Sanat Evi’nde, öğrenci ve gençlere yönelik, İngilizce, Tiyatro ve Yaratıcı Drama ve Müzik gibi alanlarda eğitimler düzenlenmektedir. Sağlık Beldede, Çamlıca merkez, Pırnarköy, Sazlıdere, Gökçetepe ve Bahçeköy’ e hizmet veren Çamlıca Aile Sağlığı Birimi mevcut olup Aile Hekimliği uygulamasına geçiş dönemindeki pilot uygulamalardan biridir, doktor ve sağlık personeli vardır. Çamlıca Aile Hekimliği Birimi’nde, özelikle yaz aylarında, dışarıdaki Çamlıcalıların tatil için gelişi ve Gökçetepe-Sazlıdere mücavir alanında bulunan yazlıkçılarla birlikte nüfusun artmasıyla, yoğunluk yaşanmaktadır.   Sosyal Hizmet Beldede, Keşan Kaymakamlığı Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı tarafından beldedeki muhtaç durumda bulunan kişilere nakdi ve ayni yardımlar yapılmaktadır, aynı zamanda Mal Müdürlüğü ve Aile ve Sosyal Politikalar İlçe Müdürlüğü tarafından 2022 sayılı yasaya göre yaşlı, özürlü ve evde bakım maaşları bağlanmaktadır.

TARIM,HAYVANCILIK ,İPEK BÖCEKÇİLİĞİ, BAĞCILIK,MEYVECİLİK VE SEBZECİLİK’TE İLERİ DURUMDA

 Tarım Beldede 17.460 da. Tarım arazisi, 25.845 da. Orman, 1.126 da. Mera arazisi vardır. Ekili arazilerin 4.960’I Kuru tarım arazisi, 12.500’ü ise Sulu tarım arazisi olup, sebze ekilen arazi büyüklüğü 1.970 da’dır. Çamlıca’nın % 94 ü geçimini tarımdan sağlamaktadır. Bu oranın % 78 i ziraat, % 14 ü hayvancılık, % 2 si ormancılıkla geçinmektedir. Beldede sebzecilik, meyvecilik ve çeltikçiliğin artışı ve iş yoğunluğuna bağlı olarak hayvancılık gerileme göstermekte olup Keşan’da hayvan yetiştiriciliğinin en az yapıldığı yerlerdendir. Büyükbaş hayvan sayısı 448, küçükbaş hayvan sayısı 980 adettir. Çamlıca’da tarımın tarihsel sürecine bakıldığında, 1800’lü yılların son döneminden itibaren gerek Rumlarda gerek Türklerde, Trakya bölgesinde İpek Böcekçiliği’nin merkezi rolünü üstlenmiş, bu amaçla beldedeki eski okul binası bir dönem ipek böceği işleme fabrikası olarak görev yapmıştır.

Beldede ipekböcekçiliği 1980’li yılların sonuna kadar devam etmiştir. Ekonomik getirisin giderek azalması, arazilerin yapılan barajlarla suya kavuşması ve Dutlukların köklenmesiyle ipekböceği yetiştiriciliği sona ermiştir. Çamlıca’da tarımın tarihsel sürecine sürecinde bir diğer öne çıkan bağcılıktır. Rum döneminde Çamlıca’nın tüm yamaç arazileri bağcılık için kullanılmış ve bu bağcılık 1960’lı yılların sonuna kadar devam ettiği görülür. Barajların yapılmasıyla 1970 ten sonra sulu tarımla birlikte bağcılık sona erer ve bağlık alanlar işlenmemek üzere terk edilir. Çamlıca, Sahip olduğu önemli bir iklimsel avantaj olarak Korudağ eteklerinde görülen mikroklima özeliği ile bu bölgede sebzecilik ve meyvecilik her gecen yıl artarak gelişmektedir. Korudağ'ın kuzey yakası boyunca yer alan vadilerinde bulunan Kadıköy Barajı, Dokuzdere Göleti ve Çamlıca Göleti Çamlıca tarım arazilerinin çoğuna sulu tarım imkanı sağlamaktadır. Belde’de 2012 yılı itibari ile yeni bir sulama göleti yapımına başlanarak sulanabilir arazi varlığı %85-90’lara ulaşmış olacaktır. Çamlıca Göleti Bölgede kapalı sulama sistemine sahip ilk ve tek gölettir. Sulu tarım arazilerin büyük bir bölümünde elektrik enerji hattı alt yapısı yapılmış ve tarımsal sulamada elektrik enerjisinden de faydalanılmaktadır. Baraj ve göletlerin sulu tarıma imkan sağlaması mikro-klima iklim avantajıyla birleşerek bölgede çok geniş bir ürün çeşitliliğinin doğmasına sebep olmuştur. Başta domates, biber, kabak, patlıcan, pirinç, elma ve şeftali en çok yetiştirilen ürünler arasındadır. Keşan’ın diğer köylerinden farklı olarak sebzecilik ve meyvecilik, İstanbul'un pazar potansiyelinin farkındalığı ile birleşerek bölgede tarımsal ürünlerde de markalaşma gerekliliği bilincinin oluşmaya başlamasını sağlamış ve 2011 yılında Çamlıcalı Meyve Üreticisi Keşan bölgesinin ilk İyi Tarım Uygulaması Sertifikası’nı almıştır. Çamlıcalı meyve üreticileri bununla da yetinmeyip 2011 yılında Çamlıca Bodur Elması için bölgenin ilk tarımsal ürün markasını “Grabuna” olarak almıştır. Beldede yapılan meyvecilik Keşan’ın adının sulu meyve çeşitleriyle de bilinmesini sağlamaktadır. Son yıllarda yapılan meyvecilikte ürün çeşitliliği de kendini göstermiş ve Keşan’da en çok kiraz üretimi yapılan yer olan beldede, Çamlıca ve Keşan için yeni bir marka değeri olarak “Çamlıca Kirazı” adıyla farkındalığı sağlanmış ve 2012 yılı itibari ile markalaşmasına yönelik girişimler başlamıştır. Meyveciliğin artışına paralel olarak üreticiler tarafından yan ürünler üretilmesine de gidilmiş ve meyve üreticilerinden bir bölümü elma sirkesi denemelerinde bulunarak 2011 yılında özel bir elma sirkesi tadına ulaşmış ve sınırlı üretimle satışa başlamıştır. Üretici, Keşan TSO Girişimcilik Eğimleri ve KOSGEB işbirliği ile üretmiş olduğu sirke için marka alma girişimlerine başlamıştır. Beldede yetiştirilen sebze ve meyveler %90 oranında İstanbul pazarlarına ihraç edilmektedir. Çamlıca’da yükseliş gösteren meyve üretimi, özellikle Türkiye’nin en büyük metropol kenti olan İstanbul’a yakın oluşu sebebiyle Çamlıca’yı Keşan’ın gelişen yeni bir tarımsal gücü olarak ortaya koymaktadır. Yerel Kalkınma – Kırsal Kalkınma Beldede yerel kalkınmanın sağlanabilmesi için beldenin alt yapı sı ve eko-turizm potansiyellerine yönelik, Keşan Kaymakamlığı, Çamlıca Belediyesi, Keşan Ticaret ve Sanayi Odası, Çamlıca Kültür ve Turizm Derneği ve Korudağ Doğal Yaşam ve Çevre  Derneği KORUDER işbirliği ile projelendirme çalışmaları yapılarak yurtiçi ve yurt dışı fon ve kaynaklara sunulmuştur.(devamı yarınki sayıda)

Hazırlayan/Seyit SÜREN