KEŞAN

Doğu Trakya'da yaşayan Trak Türklerinden bazıları, bu imparatorlukta zamanla meydana "kültür değişmesi" yüzünden Helenleşti (diğer bir deyişle Rumlaştı). Bazıları ise Arnavutluk'a göç ettiler. Arnavutluğa yerleşenler, dillerin özelliklerini epey korudular. Dil bilginleri, Arnavutçanın eski Trak dilinin değişikliğe az uğramış bir sekili olduğunun belirtirler. Doğu Roma İmparatorluğu, Latin kültürünün etkisinden ayrılıp Elen kültürü etkisine girince adı Bizans İmparatorluğu oldu.

ORTAÇAĞ'DA BİZANSLILAR ZAMANI
Bizans İmparatorlarından I. ALEXUS (ALEKSİ KOMNEN) H'nci yüzyıl sonlarında, on yıl süreyle, Peçenek Türklerini yenmeye uğraştı. Bizanslılar askerleriyle birlikte Keşan kalesine sığındı. "Russiyyon kalesi" denen bu kaleden çıkıp Çorlu Kalesine ulaştı ve İstanbul yolunu Peçeneklere kapamayı başardı.

Peçenek Türkleri, Bizanslılara karşı, Anadoluda'ki Selçuk Türkleriyle anlaştılar. İzmir Beyi Çaka. onları Çanakkale boğazını tutmaya teşvik etti. (heveslendirdi). Bunun üzerine Peçenekler Gelibolu'ya kadar ilerlediler. Karayollarından faydalanamayan Bizanslılar Aleksi Komnen yönetimindeki bir donanmayla Enez limanına geldiler. Peçenekler, Meriç nehri boylarında Çaka Bey'in göndereceği askeri yardımı beklediler. Bekleyiş üç gün sürdü. Böylece Bizanslılar onlar müttefiksiz iken saldırma fırsatını kaçırdılar. Bizanslıların kandırdığı Kuman Türkleri, 40 000 kişilik bir ordu ile Bizanslıların yardımına geldiler. Peçenekler kıyıdan gelen Bizans ve Kuman orduları arasında kalıp yenildiler. Meriç nehri dolaylarındaki düzlüklerden birinde bulunan LEBUNİON adlı yerde kılıçtan geçirdiler. Bizanslılar, 29 Nisan 1091 tarihinde kazandıkları bu zaferi uzun yıllar büyük törenlerle kutlamışlardır. Bu meydan savaşında öldürülmeyen Peçenekler Bizans'a 12 yy başlarında bir akın daha yapmış fakat şehri ele geçiremeyip dönmüşler, Macarlara karışarak tarihten silinmişlerdir.

Keşan İlçesinin dirlik düzenliği de, Bizans İmparatorluğunun zayıflama döneminde çok bozuldu. 14.yy PALEOLOGOS soyundan V. İOANNİS (5'inci YUVANNİS) ile KANTAKUZİNOS soyundan VI. İOANNİS (6'ıncı YUVANNİS) Bizans imparatorluk tahtı için mücadeleye giriştiler. 5'inci Yuvannis'i Bulgarlar, 6'ıncı Yuvannis'i Sırplar destekliyordu.

1354 YILINDA ŞİDDETLİ DEPREM YAŞANDI

Edirne Şehir Meclisi, Dimetoka'ya imparatorluğunu ilan eden 6'ıncı Yuvannis (Kantakuzinos)'i mi, İstanbul'daki tahta oturtan 5'inci Yuvannis (Paleologos)'i mi, tutacaklarına.dair karar vermek üzere toplandı. Toplantıda şehrin ileri gelenlerinin temsilcileriyle orta halli ve fakir halkın temsilcileri arasında bir kavga çıktı. Meclisteki kavga şehre yayılınca yağmalama ve öldürme olayları başladı. Anlaşmazlık bütün Doğu Trakya'ya yayıldı ve her yerde siyasal cinayetler işlerdi, hali vakti yerinde olanların mal ve canları için güvenlik kalmadı. Çıkmış kavgalar, 5'nci ve 6'ıncı Yuvannis taraftarlarının uzun süre birbirlerini öldürmelerine yol açtı. Aynı yüzyıl ortalarında 1354 yılında şiddetli depremler, su baskınları şeklinde doğal afetlerde baş gösterdi. Bu sebeplerle Doğu Trakya, nüfusunun 1/4'ünü kaybetti. Sağ kalan halk, Doğu Trakya'nın kuzeydeki dağlık kısımlarına doğru göç etti. Düzlük yerlerdeki köy, kasaba ve şehirlerin çoğu pek tenhalaştı.

ORTAÇAĞDA OSMANLILAR ZAMANI:

İlçede Osmanlı Türkleri tarafından iki defa fethedildi. Birincisinde Gazi Süleyman Paşa'nın emriyle Hacı İlbeyi'nin yardımcısı olan komutan Gazi Evrenuz Bey emrindeki kuvvetler Keşan'ı aldılar. Gazi Süleyman Paşa, 1359 yılında at üstünde avlanırken, çok hızlı koşan atın ayağının bir oyuğa girip kapaklanmasıyla düşerek öldü. Bu olay üzerine fetihler durdu. Bizanslılar bu duraklamadan faydalanıp Keşan'ı da geri alarak Gelibolu yarımadasına kadar sokuldular. Bu sırada birliklerimizden birine "Tirkeş" (okluk) adı verilen bir yerde baskın verip erlerimizi şehit ettiler. Bu olayın ilçemiz Kılıçköy'ü yanında geçtiği ve oradaki şehitliğin o zamandan kalma olduğu söylenir.

KEŞAN’IN İKİNCİ VE KESİN FETH EDİLİŞİ 1. MURAT ZAMANINDA GERÇEKLEŞTİ
Keşan'ın ikinci defa ve asıl fethedilişi, padişah I. MURAT (HÜDAVENDİGAR) zamanındadır. Ağabeyinin ölümünden sonra Rumeli fetih işlerini ele alan I. MURAT, Osmanlı ordusunu üç bölüme ayırdı. Ordunun Başkomutanı LALA ŞAHİN PAŞA'ydı. Sağ taraf kuvvetleri doğuya, ortadaki kuvvetler kuzeye doğru ilerleyecekti. Hacı İlbeyi komutasındaki sol taraf kuvvetleriyse Meriç nehri vadisine paralel olarak ilerleyip diğer kuvvetlerin batıdan gelebilecek Sırp saldırısına karşı güvenliğini sağlayacaktı. Keşan'ı bu sol kanat kuvvetlerine bağlı bir birliğin komutanı olan Gazi Evrenuz Bey, ikinci defa fethetti. Seydiköy'de yatan Seyyit AHMET de, bu kuvvetlere bağlı birlik komutanlarındandı. İlk fetihle de bulunduğu, Gazi Süleyman Paşa'nın Seydiköy'e ona misafir gelip oralarda avlandığına dair bilgilerden anlaşılmaktadır. Şükrüköy ve Mahmutköy'ün adları, Seyit Ahmet'in oğullarının adlarından alınmadır. İkinci fetih 1362 yılına, Edirne'nin fethinden az önceye rastlar.

TOPKEŞAN YÜRÜKLERİ KEŞANDA ÇOĞUNLUKTA İDİ

Fetihten sonra ilçeye Anadolu'dan göçmenler getirilip yerleştirildi. Göçmenlerin "gacal" sıfatıyla andıkları eski yerliler, bu göçmenlerin torunlarıdır. Trakya'nın güney kısımlarına yoğun olarak yerleşen Topkeşan yörükleri, Keşan ilçesinde de bulunuyorlardı.Topkeşan Yürükleri, ailece, askeri bir teşkilata bağlıydılar. Vergi vermezler fakat nakliyeci sınıfının görevini yaparlardı. İlçenin adının bu Yürük Türklerinden (göçebe Oğuzlardan) geldiği anlaşılmaktadır. Padişan II. Süleyman'ın Keşan kadısına gönderdiği bir fermanda, Keşan ilçesindeki Yürüklerin bir görev icabı Gelibolu yarımadasına gönderilmesi emredilmektedir. Yürük ve Evlad-i Fatihan denen yardımcı örgütler, Padişah II. Mahmut tarafından düzenli ve devamlı ordu örgütü kuruluncaya kadar yaşatılmıştır.

 Hazırlayan/Seyit SÜREN